Hoi! Ik ben Ilse van der Schans en sinds een paar jaar ben ik Lasser.
Vertel eens Ilse hoe ben jij in aanraking gekomen met techniek?
Ik kwam min of meer onverwacht maar uiteindelijk heel geleidelijk in de techniek terecht:
Na mijn opleidingen operatieassistent en anesthesiemedewerker heb ik 20 jaar op de operatie afdeling gewerkt. Een mooi vak, maar ik was na die lange tijd eigenlijk wel toe aan wat anders.
Met collega’s hadden we op een dag een praatje in de koffiekamer. Over ambachten. En hoe mooi het is als je een ambacht beheerst. Als je iets met je eigen handen en kennis kunt maken. Ik vertelde dat ik lassen altijd zo fascinerend vond. Met drie anesthesie collega’s besloten we een dagcursus te volgen, gewoon voor de gezelligheid en voor de grap.
Ik vond die dag geweldig en raakte in gesprek met de cursusleider. Deze man had Nederlands gestudeerd maar had nu een eigen metaalbedrijf. Het zaadje was geplant. Zou ik ook lasser kunnen worden?
“Het kan echt. Het kost tijd, geld en energie, maar als je wil, dan kan het." Cursusleider
Ik betaalde zelf een handvaardigheidscursus bij het Nederlands Instituut voor Lastechniek en koos op advies van een docent voor TIG-lassen. Ik haalde niveau 1 en wilde verder. Niveau 2 werd al wat moeilijker. Ik miste duidelijk praktijkervaring. Ik dacht: ik heb een soort stage adres nodig. Waar ik wat ervaring kan op doen en ook randzaken kan leren, zoals slijpen, zagen, boren etc.
Na veel mailen en bellen vond ik een bedrijf waar ik 1 dag per week stage kon lopen. Ik deed dat op de dag dat ik niet in het ziekenhuis hoefde te werken. Ik kreeg er een stage vergoeding voor en men vond het leuk om mij een vak te leren. Niveau 2 haalde ik ook maar helaas ging het niet goed met het stagebedrijf en moest ik wat anders zoeken. Na een korte omweg kwam ik terecht in een bedrijf waar ze me met open armen ontvingen en waarvoor ik mijn ziekenhuisbaan durfde op te geven. Hier kwam ik er achter dat het zwaardere werk me meer trok en dat MIGMAGlassen mijn voorkeur had.
Nu zijn we reuze benieuwd wat jouw functie inhoudt, kan je daar eens meer over vertellen?
Sinds een jaar ben ik daar dus werkzaam als MAGlasser, soms wat TIG werk, meestal staal maar ook wel eens RVS en aluminium.
In ons bedrijf worden grote stalen constructies gemaakt, zoals bijvoorbeeld bruggen en haveninrichtingen. Het laswerk is soms fysiek pittig, overal op, onder of tussen.
Je hoeft echt niet overdreven sterk te zijn, dingen zijn soms zo zwaar dat je ze alleen maar met een hijskraan kunt tillen. Spierballen krijg je er vanzelf bij na een tijd.
Wat vind jij belangrijk om mee te geven aan starters in de techniek?
Wat ik vrouwen zou willen meegeven:
Lassen is geweldig om te doen. Het is een echt ambacht, en niet makkelijk om te leren. De huidige eisen en normen voor laswerk liggen erg hoog. Het duurt echt een paar jaar voor je het goed beheerst. Niet opgeven dus!
Is het vies? Het werken op een operatiekamer, dat is pas vies.
Is het zwaar?
Hangt af van het soort werk. Klein TIG werk is niet zwaar. MAGlassen in een buis waarin alleen jij past omdat je toevallig klein bent, is pittig. Je went er aan en wordt vanzelf sterker.
Hoe is het tussen die mannen?
Werken in een omgeving met bijna alleen maar mannen is vaak erg prettig. Je kunt er zeggen wat je wilt. Maar dat doen ze ook tegen jou. Mijn ervaring is dat ze eerst de kat uit de boom kijken. Als je inzet en motivatie goed zijn, hoef je niet bang te zijn voor vooroordelen of vervelend gedrag.
Vooroordelen van mensen?
Er zit maar 1 ding op: bewijs het tegendeel.
Ik wil ook zeggen: twijfel niet aan je kunnen.
Ook niet als omscholer op latere leeftijd. Ik kon narcose geven als een baas, het bloed tot aan mijn oren soms. Maar ik kon nog geen gat boren. Ik dacht: hoe ga ik ooit mijn weg vinden in een metaalbedrijf. Blijf proberen, maak fouten, stel vragen en schaam je niet.
Heb je tot slot nog een advies die je wilt meegeven voor mensen die graag in de techniek willen werken?
Een advies over hoe zo’n carrière switch te maken heb ik niet echt. Ik denk dat je in een situatie als de mijne (totaal wat anders zonder technische vooropleiding) met motivatie en inzet ver komt. En een bedrijf vinden wat het je gunt en wat potentie ziet in je. Je kunt dan vanzelf verder ontwikkelen en opleidingen volgen.
Heeft het verhaal van Ilse jou enthousiast gemaakt om óók toe te treden tot de techniek?
Vrouwen in de Techniek is hét platform voor vrouwen in de techniek. Hier vind je de mooiste verhalen, inspiratie, tips & tricks én advies over werken en studeren in de techniek.
- Zoek jij een goede werkplek in de techniek?
- Benieuwd welke opleidingen er voor jou beschikbaar zijn als startende student?
- Of zoek je een opleiding als zij – instromer?
- Of ben je een technisch bedrijf dat graag méér vrouwen in haar workforce heeft?
